De eerste keer dat ik de term ‘Mindfulness’ hoorde, was in 2012. Mijn relatie was net uit, een relatie met iemand die erg graag dronk, me graag kleineerde en mij mentaal ‘mishandelde’. Hierdoor had ik veel stress in mijn lijf wat uiteindelijk ervoor zorgde dat ik angst- en paniekaanvallen kreeg. Mijn hoofd liep zo over van negatieve emoties, dat ik constant in een fight-or-flight modus zat. Mijn moeder wees me op een cursus Mindfulness. Dat vond ik wel interessant, dus heb ik me ingeschreven voor een 6-weekse Mindfulness training.
Zes weken lang deed ik op de maandagavond mee aan deze cursus. Wat mij vooral is bijgebleven, is dat ik raar opkeek toen ik een rozijn in mijn mond kreeg. Wat heeft een rozijn nou in hemelsnaam te maken met mindful zijn? Hoezo gaat dit mij helpen? Ik voelde allerlei weerstand in mijn lijf. WAT een onzin, deze cursus. Het liefst wilde ik weglopen. De man die de cursus gaf zei mij en de andere cursisten om dit rozijntje een tijdje in je mond te houden. Om de rozijn helemaal in je op te nemen: de structuur, de smaak, de grootte. Vervolgens mochten we er zachtjes in bijten. Ervaren hoe het is om met je volle aandacht iets in je mond te hebben en op te eten. Ik vond het lachwekkend en was er totaal niet bij met mijn hoofd. Hoe meer ik probeerde de rozijn te proeven en te voelen, hoe meer ik met mijn gedachten ergens anders zat.
Hoe kon dit nou? Waarom kan ik me niet concentreren op zoiets simpels als het eten van een rozijn? Kom op, focus. Niet aan iets anders denken. Shit, het lukt me niet.
Voor ik het wist had ik de rozijn doorgeslikt. Balen joh, ik had gefaald, zelfs met zoiets simpels lukt het me niet mijn aandacht erbij te houden.
Juist dat zette me aan het denken. Ik was zó bezig met het ‘moeten’ ervaren van de rozijn, dat mijn gedachten alle kanten op gingen. We mochten het nog een keertje doen, ik kreeg nogmaals een rozijn in mijn mond. Dit keer werd ons verteld dat het niet erg is als je gedachten afdwalen naar iets anders, als je je maar bewust was van de rozijn die je in je mond had.
Door die opmerking kon ik opeens wél mijn gedachten bij de rozijn houden. Er werd gezegd dat het heel normaal is dat je gedachten niet constant bij die rozijn zijn. Dat het oké is als je aan iets anders denkt. Mindfulness gaat juist om de herkenning dat je met je gedachten ergens anders bent, zodat je weer kunt teruggaan naar het hier en nu. Naar die rozijn. Naar wat je nú ervaart.
Vanaf dat moment vond ik de cursus geen onzin meer. Probeer het eens zelf, eet eens een rozijn met je volle aandacht erbij. Begin heel klein. Zo ben ik ook begonnen. Weet dat je niet faalt als je gedachten ergens anders heen gaan, het hoort er bij. Merk op dat het gebeurt en keer weer terug. Door alles er te laten zijn, alles te aanvaarden zoals het op dit moment is, kom je meer in het NU en krijg je meer rust in je hoofd en lichaam.
Dát, is mindfulness. 🙂
Gaat dat vanzelf? Nee. Is het flink oefenen? Ja. Het zal ook niet altijd makkelijk zijn. Toch baart oefening kunst, ook met mindfulness. Het enige wat je hoeft te doen, is ermee beginnen!