Mediteren? Dat is toch geitenwollen sokken gedoe??
Toen ik een jaar of 22 oud was zei een collega tegen me “Goh, is mediteren niets voor jou? Je rent van de ene klus naar de andere, misschien is het een mooie manier om je hoofd tot rust te brengen”. Ik weet het echt nog heel goed, we liepen samen van het ene kantoorgebouw naar het andere. Ik zakelijk gekleed, hij in een bruine corduroy broek, instap slippers en jawel: geitenwollen sokken!!
En dat was ook jarenlang het beeld dat ik er bij had: op een matje zitten hummen in een houding waarvan je al overal kramp krijgt bij het zien alleen al, een verstikkende wierook lucht in de ruimte en wat Indiase muziek op de achtergrond. Nee bedankt, dat was niets voor mij!
Mijn kennismaking met mediteren
Uit nieuwsgierigheid ben ik op een gegeven moment een training intuïtieve ontwikkeling gaan volgen. En ja hoor, direct al les één stond er een meditatie op de planning. De docente begon met een hele diepe trage stem te praten en ‘nam ons mee op reis’. “Doe alle gedachten die oppoppen in een koffer en zet ze weg” zei ze. En ik had een partij koffers!! Omdat ik me totaal niet kon concentreren en omdat ik me vreselijk irriteerde aan haar stem ben ik koffers gaan ontwerpen tijdens die meditatie. In alle kleuren, maten en soorten. Ik ging ze stapelen, zette in gedachten een hele grote stapel achter de docent en die liet in dan in gedachten op haar vallen. Ik geloof zelfs dat ik grinnikte tijdens die meditatie. Je kunt wel stellen dat mijn eerste meditatie dus niet zo’n succes was.
Totdat ik besefte dat het ontspannen zitten, met gesloten ogen en het bewust voelen van mijn ademhaling wel heel fijn was. Ik kwam tot rust, voelde me ontspannen en het voelde aan alsof ik net een dutje had gedaan. De week erna op mijn werk was het vreselijk druk, iedereen die wel even iets van me wilde weten. Toen ben ik naar de wc gegaan en genoot van de stilte daar. Ik ben even met mijn ogen gesloten, rechtop zittend me gaan concentreren op mijn ademhaling. En mijn hoofd werd leger en rustiger, mijn ademhaling ging weer terug naar een acceptabel niveau en ik voelde me fysiek heel ontspannen. Voor mijn gevoel heb ik daar een half uur gezeten, maar het waren uiteindelijk maar een paar minuten. Op een gegeven moment was de toilet echt mijn meditatie plekje op mijn werk geworden, mijn toevluchtsoord in alle hectiek.
Mediteren in de dagelijkse praktijk nu
Inmiddels schrijven we 26 jaar na die opmerking van die collega en is mediteren veel gewoner voor me geworden en doe ik het ook regelmatig, misschien zelfs wel dagelijks.
Het matje is gewoon een stoel, soms een bureaustoel en soms, echt waar: de wc. Want inmiddels weet ik wel dat je óveral en (bijna) altijd kunt mediteren. De houding is ontspannen zittend, met rechte rug en voeten gewoon lekker stevig op de grond. Wierook hou ik best van op zijn tijd maar heb ik niet nodig om te mediteren. En liever vervang ik de muziek door het ruisen van de zee.
Ik mediteer, maar dan op mijn manier. En ik denk ook eerlijk gezegd dat iedereen zijn of haar eigen manier hierin moet vinden. De éen maakt er een heel ritueel van en mediteert tot een uur lang terwijl de ander al in 2 minuten helemaal tot rust komt met een leeg hoofd. En dat hoofd tot rust krijgen, me concentreren op even helemaal niets, is voor mij heel fijn. Dus uiteindelijk had die collega wel gelijk, alleen kwam die tip van hem veel te vroeg voor mij.
Mediteerse, en doe het vooral lekker op jou manier!
Groetjes,
Willeke